Agnus

  Siedzisz na kanapie i wciąż przed oczami masz ścianę w kolorze butelkowej zieleni, która nie może doczekać się przysłowiowej kropki nad i? Tyle dekoracji, dodatków, ale większość to kopiowanie już stworzonych aranżacji. Inspiracje są świetne jednak, gdy produkt z inspiracji okazuje się być produktem na masową skalę trudno tu mówić o czymś unikalnym, indywidualnym   STWÓRZ COŚ SAM Pierwsza próba to stworzenie czegoś własnego. W kolorach odpowiadającym tylko i wyłącznie twojemu charakterowi, humorowi i aktualnej chwili. Dodatkowo stworzona dekoracja będzie miała swoją historię. Wiesz, że nie trzeba być wybitnym malarzem. Jedno co trzeba to chcieć.     Efekty mogą być różne. Jednym będzie się podobać innym nie. Nawet taki zwykły obrazek wiele powie o autorze – kształt linii, kropek ich ilość, kolor. Całość stworzy piękną opowieść na lata.     ZNAJDŹ TĄ PEREŁKĘ   Druga próba to stworzenie kącika z glinianej płaskorzeźby, obrazka. Wyobraź sobie, że za

 Wstała dziś z pozytywnym nastawieniem i jak co rano rzuciła: - No to w górę serca Panie Boże i do przodu! Czajnik zaczyna wrzeć.  Charakterystyczne pstryknięcie, które słychać w połowie mieszkania sygnalizuje konieczność zalania kawy. Nie przepada za kawą z rana, gdyż często boli ją później żołądek. Kawa jest dla niego. Oboje szykują się na spotkanie z lekarzem, który zadzwonił dwa dni temu prosząc o spotkanie. Sam fakt, że lekarz chce się spotkać budzi lekki niepokój. Mała 4 letnia Motylka przeciąga się leniwie w łóżku i nie zamierza wstawać. Niestety nieustępliwe nawoływania wyciągają Motylkę z łóżka. Ospałym krokiem podąża do stołu, gdzie czeka jej ulubiony jogurt z musli. Łyżka, za łyżką i oczy otwierają się. Mycie zębów, przebieranie piżamy, czesanie. Wszystko przeplatane przeciąganiem się i porannym marudzeniem. Cała trójka gotowa do drogi. Oczywistym jest, że mama w torebce zbunkrowała cały prowiant. Doświadczenie pokazało jej już nie raz, że jak tylko samochód rusza pada magic

Spróbuj pokazać miłość! Nagle rozczłonkowujesz tysiąc emocji na gesty, mimikę, wydawany dźwięk. Z chaosu wyłania się obraz.   Mężczyzna w starszym wieku bierze szczotkę i rozczesuje siwe już, piękne włosy żony. Po chwili szersze kadrowanie pokazuje, że owa żona siedzi na wózku. Mąż nalewa herbatę do dwóch filiżanek (pięknie zdobionych), pieczołowicie mieszając cukier. Stuk-stuk łyżeczka dotyka krawędzi filiżanki po czym spoczywa na spodku. Mężczyzna siada obok żony. Razem spoglądają przez okno na stare kamieniczne budynki. Podaje jej łyczek po łyczku sporządzoną herbatę, delikatnie ocierając kąciki ust. Delikatnie podnosi jej dłoń i całuje, a ona otula tą dłonią jego policzek, po którym spływa łza. Pojawia się delikatny uśmiech, który łatwo pomylić z grymasem. Na ścianie wisi mnóstwo zdjęć dzieci, wnuków, wspólnych wyjazdów, chwil. Następuje oddalenie kadru i pokazanie szerszej perspektywy pokoju. Wspomniana para na tle pustego pokoju, mieszkania, gdzie nie ma za dużo mebli i oprócz te

 Spróbuj pokazać cząstkę świata osobie niewidomej   Warto skupić się na analizie próby wyrysowania jednego, konkretnego obrazu.   Zamknij oczy.   Nie dojrzysz kolorów.   Inne zmysły stają się bardziej wyostrzone.   Ciemność - nagle słychać bicie serca, które przyspiesza.   Dołącza się dźwięk podmuchu wiatru i obraz gęsiej skórki na skórze.   Szu-szu szum narasta.   Daje się wyczuć zapach wilgotnego powietrza. Palce dłoni próbują uchwycić ruch, który wyczuwają w przestrzeni.   W końcu dotykają puchu, pod którym czuć ciepło i skąd dochodzi owe bicie.   W ciemności niczym ołówkiem zarysowuje się kształt, faktura skrzydeł, każdego piórka, chropowatość jakieś jeszcze nieokreślonej powierzchni.     Na końcu rozlega się dźwięk – odgłos łabędzia.     W blasku, w całej okazałości wyrysowuje się łabędź z szeroko rozpostartymi skrzydłami.   W całej scenie dominuje cisza przeszywana wyrazistymi, nasyconymi, pojedynczymi dźwiękami – bicie serca, szum, trzepot, odgłos łabędzia. Dźwięki rozpr