Czy na nudę musi być sposób?

 

 JAKIM CZŁOWIEKIEM JESTEŚ?

Jak często sięgamy do wspomnień próbując na nowo przeżyć każdą chwilę?

Ostatnio usłyszałam, że dużo jest ludzi wczorajszych, którzy ciągle tęsknią do tego co było. 

Wiele jest ludzi jutrzejszych, snujących plany co i kiedy zrobią. 

Bardzo mało jest ludzi dzisiejszych, którzy prawdziwie doceniają i przeżywają dzisiejszy dzień, dzisiejsze spotkania, wypowiadane słowa, czy wysnute myśli.

Ja, częściej jestem człowiekiem przeszłości, co bardzo utrudnia patrzenie w przód. Wciąż jednak uczę się bycia tu i teraz, w moim własnym "ogródku ".

 

POTRZEBA CZASU NA NUDĘ

Wyobrażasz sobie małą dziewczynkę na górskim pastwisku. Siedzi na trawie i palcami przerzuca małe kamyki. 

Nigdzie się nie spieszy. 

Nie czuje złości, że jest, gdzie jest.

Na co dzień chodzi do szkoły i jest pilną uczennicą. W przyszłości zostanie dyrektorem placówki oświatowej. Ma plany, marzenia, sny i pragnienia. 

Ma też coś bardzo ważnego.

Ma czas na nudę. 

Owszem, inne czasy, inne obowiązki. 

Jednak anatomia i fizjologia człowieka jest wciąż ta sama.

 

NUDA JEST KONSTRUKTYWNA

To z nudy tworzą się często najlepsze pomysły. Wśród nudy łatwiej wyciszyć się i zrozumieć czego właściwie chcesz.

 Pozwala zebrać siły do działania, a umysłowi wyjść z ustalonej drogi i szukać nowych.

Co jeśli pęd za doznaniami, adrenaliną, by więcej, by mocniej, by bardziej zabiera nam miliony świetnych naukowców, wynalazców, pisarzy? 

Ile straconych rozmów, historii, uśmiechów.

Nie mylmy lenistwa z nudą. To kompletnie dwa przeciwne bieguny.

 

ZNALAZŁAM CZAS

 

Dzisiaj nudziłam się całe 2 godziny. 

Skwar ogromny, gryząca trawa, wszechobecne mrówki, ale czekałam. 

Była prostota ruchów, słów, myśli.

Nie poganiałam siebie. 

Nie poganiałam innych.

Byłam tu i teraz. :)